Terminaal
Onsterfelijk achten wij ons cerebraal
als groots concept en diep in gedachte,
belijden elkaar eeuwige liefde en trouw,
wenden onze blik graag "ins blauen hinein",
zien de zon die altijd lijkt te schijnen,
en doen alsof de eindigheid niet bestaat.
In ontkenning spelen wij een spel,
want terminaal zijn we natuurlijk allemaal.
We weten het, we voelen het waarachtig aan,
horen de gierende rukwinden om ons heen,
zien het leven dat komt, de doden die gaan
zoals de zee stijgt en daalt in monotone regelmaat.
En toch komt het einde
altijd weer onverwachter dan we betrachten,
als een verwoestende windstoot
die je in onbestemdheid wegrukt
als een voor stevig gehouden boomtak
in een plotselinge voorjaarsstorm.
Inzender: Frank van Hassel, 27 juni 2012
Geplaatst in de categorie: overlijden