Netgedichten

netgedicht (nr. 44.116):

Verbonden

Verbonden met je diepste zelf, met God
en met de ander; met al wat is en groeit
en leeft. Zo is ‘t bestaan getekend en geborgen.
Maar durven wij vertrouwen op de morgen
die altijd anders is dan wordt verwacht?

Wij dromen over geld en macht en weten
toch dat niets ons echt vervullen kan.
Alleen de liefde blijft en draagt ons verder
tot waar geen woorden zijn, maar enkel licht.

Een leven lang wordt deze les geleerd maar
steeds weer volgt ons falen omdat we
nooit ten volle open komen voor de kracht
die alles leidt en die op antwoord wacht.
Maar houden wij het uit bij lange nacht?