Netgedichten

netgedicht (nr. 44.356):

LEVEN BIJ VERGAAN

De oude beuk sterft:
fris geurend jong leven vult
zijn weke takken.

De dode karper
drijft voort; op zijn bovenzij
smullen vliegen _ droog.

De egel ligt stil;
zoekend loopt een doodgraver
tussen zijn stekels.

Op gevallen loof
bloeien bosjes levend groen:
jonge brandnetels.

Uit de eikenstomp
ontspruit nieuw en teer leven:
een berkenboompje.

De kastanje valt...
Zal hij wintervoorraad zijn
of een nieuwe boom?