Netgedichten

netgedicht (nr. 44.626):

In het bos

Wie toch wijken in de eiken,
immer wijken als wij kijken?
Wie verschuilen zich als uilen
in hun zwarte bomenhart?

Zou ik dromen dat mijn lome
voetstap gladde schedelkap
boven hoge wenkbrauwbogen
nog geen tel te vroeg verjoeg?

Ruisen koel door bomenhuizen
hun gewaden? Nauw verraden
blâren met trage gebaren
een bewegen, zó verzwegen

dat pas als 't verdwenen was
ik met zekerheid en spijt
wist dat wat ik had gegist
had bestaan en was gegaan.