Netgedichten

netgedicht (nr. 45.147):

Kleurige herinneringen

Langzaam zie ik kleuren leven
naar een nieuwe jaargetij
een eenzame vlinder
fladdert nog in mijn tuin
snoept nog de laatste nectar
uit de laatste hemelsleutel.

Een roos staat nog in bloei
en hier en daar herinnert
een gele plant nog aan zomer
tijden gaan door en seizoenen
volgen in gestaag tempo op
in jaarlijks wederkeren.

Het stervend groen kleurt
koortsig rood en geel
voordat bladeren ter aarde vleien.
In mijn herinnering neem ik
de laatste bloemen mee
zodat in mijn hart altijd lente
en zomer zal blijven.