Netgedichten

netgedicht (nr. 45.175):

liefde dichtbij

toen ik je niet zag
niets zag
niet dacht aan toen
maar wel wilde weten waar je was
wie je was

greep ik je hand en wandelde met je langs het water
blij met de hond blij met de jongens en herinnerde me dat ik je gevonden had en dat onze jeugd ver weg was en niets blijft maar alles terugkeert

in bed de slaap niet vattend
mijn buik tegen jouw rug
allebei wakker
was taal overbodig
was buiten ver
was de rivier dichtbij

de hond als sfinx
alsof hij zeggen wou
de tijd is een verzinsel van de woestijn

wel heel dichtbij als kind
vogels fluiten toch niet
als de winter begint?