Netgedichten

netgedicht (nr. 45.375):

De wind weerstaan

De harde wind verwaait het land naar zee
en rotsen slechts weerstaan hier nog de druk.
Men loopt en masse elkaar nadravend mee,
weet zich geen raad en kiest op goed geluk,
zonder idee. De wind slaat alles stuk.
Die tiert hierbij, slechts geremd door schermen
van enkelen, die zich wel ontfermen
over waarde en pal zijn blijven staan.
Zij vechten door waar anderen kermen,
laten het land niet zwak tenonder gaan.

[dizain geschreven bij onderstaande krijttekening van de Belgische kunstenaar Harald Calle]

Schrijver: Ludy Bührs, 20 oktober 2012