inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.426):

het onvermogen van het hart

het ene na het andere rouwproces gilt
in wat eens mijn thuis was

alles wacht op een teken van leven
ook jij

het lawaai neemt toe
en toch lijk je op de stilte

ik knik
dezelfde avond nog

en ontvlucht iedere kamer
waarin het zicht op mezelf
ondraaglijk is

Schrijver: kerima ellouise, 23 oktober 2012


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 267

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
24 oktober 2012
het hart dat voot zichzelf vlucht...
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
24 oktober 2012
Die ene plek waar het zwerven tot rust kan komen in omarming van stilte..... Weer zo heel mooi !
Naam:
Rudolf
Datum:
23 oktober 2012
Prachtig geheel.
Naam:
wietefluiter
Datum:
23 oktober 2012
zelfbespiegeling naar binnen geënt en dan aan ons getoond. regels vol herinnering.
Naam:
julius dzs
Datum:
23 oktober 2012
krachtig beeld neergezet

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)