Netgedichten

netgedicht (nr. 45.572):

herfst

nu de dood
weer langzaam
in het leven kruipt
en alles kleurt
in bonte tinten
alsof sterven
feesten is
nu de weemoed glijdt
tussen mijn regels
en mijn tranen
regenbogen
nog nooit zag ik je
uit deze hoek
ooit had ik je
ontzettend lief
en nu ik ouder word
zie ik je
door totaal andere ogen