Averechts
Gelijk een aal in slijmerig snot
zo glibbert hij langs duistere sporen,
het laag allooi behoedend voor een
welverdiend verblijf in het cachot.
Eén met hen betwist hij ieder ander
die het waagt aan duimschroeven te draaien.
Vrijheid eisend voor hen die snaaien
wordt hij geducht als tegenstander.
Vermaard om zijn spitsvondigheden
laat hij, gesteund door mazen in de wet,
hen boeteloos ontglippen uit het net.
Hij draagt de sleutel tot vertreden.
Zijn gladheid laat zich wel belonen,
schemerlingen houden hem in stand,
misdaad vult zo makkelijk een hand:
bloedgeld laat hem als een koning wonen.
Geplaatst in de categorie: misdaad