Netgedichten

netgedicht (nr. 46.490):

Zonsondergang

Ook vandaag gaat de zon weer onder,
na alle regen en zoveel drukte om
het begin van een nieuw jaar.
Ze is vriendelijk en rustig, helemaal

niet boos om onbegrip en dwaasheid
die ons mensen soms komt bezwaren.
Konden wij maar wat beter onze
kalmte bewaren en dulden wat we

toch niet kunnen veranderen. Geel daalt
de zon door prachtige wolken omgeven.
Vrede groeit in kleine stapjes, helemaal

niet gehaast, maar zoals alle leven
vertrouwvol reikend naar een nieuwe
dag, een nieuwe morgen. Geborgen.

Schrijver: Adeleyd, 1 januari 2013

rosa.olaerts

skynet.be

Geplaatst in de categorie: emoties

zonsondergang

vrede

geduld

4.2 met 6 stemmen

298

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Egbert Jan van der Scheer, 12 jaar geleden

Van je gedicht gaat net zoveel rust en vrede uit als een avond aan zee bij een mooie zonsondegang.
Maar dat is dan ook je bedoeling.
Geslaagd.

Irmlinda de Vries, 12 jaar geleden

Dit zou een beschouwing kunnen worden voor eenieder die er naar streeft om vredig te zijn of worden. Er gaat zoveel rust vanuit...mooi geschreven Adeleyd

Hilly Nicolay, 12 jaar geleden

Prachtig Adeleyd!

kerima ellouise, 12 jaar geleden

mooi!

Geef je reactie op deze inzending: