TE LAAT

Pure, prachtige beschrijving over "het vallen van het doek." Kippenvel!

Bij eerste lezing schrok ik wel. Zo dicht op de eigen huid van de maker, leek mij de bijdrage. Maar dat weet ik dus niet. Als gedicht veelzeggend in creatief zuinige taal. Een topper, wat mij betreft.

Niet meer onzeker zijn; werkelijk mooi en zoals Jacob schreef: sober.

Veel zeggen met weinig woorden, dat is de kunst. En dat is in dit sobere en eenvoudige gedicht zeker gelukt.
Taalkundige kleinigheid: het doet mij deugd dat je je niet hebt schuldig gemaakt aan de vaak voorkomende hypercorrectie alle met een n aan het eind te schrijven.

perfect in woord en beeld..

Dit gedicht heb ik doorvoeld, geïnhaleerd en geabsorbeerd. Een belevenis, die ik niet vaak heb.
Heel intensief geschreven.

Het is wederom schitterend Joke.