ik hoor het graven van de winter
in gemeten passen
ligt het geluid van het verleden
ik leg ze tussen jou en mij, ’t gehuil
bleef in de afstand bewaard
en nu ik te oud
voor toekomst word
duidelijk en doodstil
vraag je
of ik mezelf wil verlaten;
de duur onuitgeschreven
maar wil je mij dan vasthouden
nog voor de winter verminkt
het leven of dat wat als zodanig klinkt
hotmail.comGeplaatst in de categorie: psychologie
ik hoor het graven v 4.7 met 7 stemmen 
204
204
Geef je reactie op deze inzending:
(zo las ik) Prachtig gedicht Kerima.