Vrijheid zonder grenzen
ik laat me gaan
mijn lichaam kijkt me aan
de ogen ongebroken
nog is er
de rode draad
het fluïdum dat beiden raakt
ben vrijheid
zonder grenzen
tijdloos in verplaatsend zijn
het aardse is voorbij
emoties stralen
in geluk hun eind
toch moet ik terug
de ogen huilen
van het lichaam op de rug
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 15 januari 2013
Geplaatst in de categorie: liefde