Harden in zwart
er was geen ontdooien
juist het harden in zwart
gaf onverzettelijkheid kracht
met een glijdende schaal
maakte jouw karakter
ruimte in sociaal bewegen
maar er waren limieten
die jou niet toe lieten
je wendde je af met een lach
toch heb ik lente zien komen
scheurtjes en barsten
in het schier onneembare ijs
nog komt de nachtvorst
kruiend in dromen
jouw gletsjer ben je al kwijt
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 16 januari 2013
Geplaatst in de categorie: liefde