inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.579):

het geluid van tijd (3/3)

zie de tijd, kind
het zijn dochters en zonen
klimmend stuifmeel en steentjes
over het water gekeild die omhoog schieten
als ballonnen, landen op blauwe en gele
zonnehoedjes, schaterend op wangen nat
jij bent zo mooi in mijn handen
volkomen in een bron die niet liegt

zie de tijd
ook hij streelt het onkruid
in te smalle straten
waar een jongetje glundert bij thuiskomst
om het boeket dat hij nauwelijks
met zijn vingertjes kan vasthouden
en wat bloeit tot diep in winters
hij, mijn kind, is de belofte in onze handen
waarin herinnering mee kan gaan


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 23 maart 2013


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 303

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Imiza, 12 jaar geleden
weer intrigerend gedicht kerima
lijda, 12 jaar geleden
Zo mooi Kerima " onze kinderen als een belofte in onze hand "
en daardoor te mogen genieten van een bron die niet liegt!
Heel waardevol om het zo te mogen beschouwen!
Hilly Nicolay, 12 jaar geleden
Prachtig Kerima!
switi lobi, 12 jaar geleden
Mooie gevoelens...
Met liefs voor jou.
Annejan Kuperus, 12 jaar geleden
Met goud omrand, deze: de belofte in onze handen waarin herinnering mee kan gaan.

Subliem!
Marije Hendrikx, 12 jaar geleden
Ontroerend mooi....
ww, 12 jaar geleden
zonen en dochters, familie, thuis, buren, graag weerbeleefd deze jeugdelingen.
Petra Hermans, 12 jaar geleden
Mooi, Kerima! Fijnzinnig en diepzinnige symboliek.
julius dreyfsandt zu schlamm, 12 jaar geleden
heel mooi

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)