Netgedichten

netgedicht (nr. 47.723):

Als vlinders....

Zij ontbloot haar lichaam als een zonde
alsof het pijn doet naakt te zijn, de angst
ongenood als ultieme wonde uitvliegt,
als vlinders uit een meisjeshand.

Maar is haar lijf nergens zo gesloten
door haar tepels ontsteld in de blouse
uit gêne in de schaamte willen vluchten
als vlinders uit een meisjeshand.

Haar zachte mand kent nog niet de weelde
van een volwassene beminde in haar schoot
wat haar geliefden met haar deelden,
als vlinders uit een meisjeshand.

Zij raakt verstrikt in liefde en berouw,
voelt onzekerheid in het glorieuze licht
de vrije doortocht verleend als onderpand,
als vlinders uit een meisjeshand.