inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.438):

Monologen als dromen

heb stukjes drama geraapt
uit het toneelspel van mensen
zonder geluid en publiek

expressieve mimiek
voorkwam schamen voor tranen
en het stokken van adem

pas achter het vallend gordijn
mocht ieder zichzelf weer zijn
in een demasqué van gevoelens

heb de scenes gelijmd
decors uit het leven genomen
geen monologen als dromen

met publiek en geluid
kunnen mensen weer spelen
eindelijk hun narcissus weer strelen


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 22 juni 2013


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 145

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Pama
Datum:
23 juni 2013
Onze eigen ego's strelen is niet zo erg, als het niet ten koste gaat van anderen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)