Netgedichten

netgedicht (nr. 48.562):

één leven

vandaag loop ik achteruit
terwijl mijn voeten
rusteloos de wind volgen

besta je nog
nu alles stromen zal of ga ik enkel
door een schaduw van tijd en licht

ik wil je meenemen, denk ik dan
stilte met jou maken, sporen
diep verzonken

zodat ik elk moment
kan voelen, veel meer dan zien
veilig in verdriet

de lokroep
van het samen reizen
wanneer de eerste zeilen ruisen
tussen schelpen in het zand

niets anders komt zo dichtbij, fluistert
een stem
en dan met de ogen dicht

... zie ook filmpje: www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=J1Vv7i4P_c0 ...

Schrijver: kerima ellouise, 5 juli 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: liefde

één leven

3.0 met 9 stemmen

282

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:: Gerhard Burgers
Datum:: 16 juli 2013; zo diep gevoelig ik krijg er kippenvel van Kerima. echt een prachtig gedicht

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 13 juli 2013; Niets komt zo dichtbij als de stille liefde in ons hart. Het ontroert me.

Naam:: Annejan Kuperus
Datum:: 11 juli 2013
Email:: ajkuperushotmail.com; Subliem: 'stilte met jou maken'...!

Naam:: LadyLove
Datum:: 7 juli 2013; Samen reizen met jezelf, 'n uitdaging

Naam:: Irmlinda de Vries
Datum:: 7 juli 2013; Zo diep en stil verzonken hier het verlangen naar liefde gelezen Kerima!

Naam:: geeraardt
Datum:: 6 juli 2013; wie dan loopt
met dichte ogen
voelt meer
hoort meer
ziet zelfs meer
dan werd gehoopt

Naam:: Pama
Datum:: 6 juli 2013; Het is de innerlijke stem die ons leidt en beschermt in verdriet. Mooi gedicht Kerima.

Naam:: wuitschaert
Datum:: 5 juli 2013; schoorvoetende adem die woorden en beelden aait, zeegeruis.

Geef je reactie op deze inzending: