Die in het begin oneindig lijkt

Wanneer het denken
Donkere wegen voortduwt

Die zijn geasfalteerd
Met verdriet en pijn,

In volstrekte eenzaamheid
Het stukje korstmos bewegingloos

Liggen blijft, de weg naar
Het licht die in het

Begin oneindig lijkt
En alleen lijkt

Op te houden als ik
Deze aarde verlaten heb,

Is daar ginder in
De verste verte

Nog net voor ik
Deze wereld verlaten zal

Een streepje licht
Waar de zon toch

Onverwacht haar licht
Laat schijnen, binnen

De grenzen van het zijnde -
Is dat net genoeg voor mij,

Het einde aan mijn einde

... Titel met dank aan Jorgen Raymann, AD, 14 september 2013.
Regel 1 en 2 met dank aan Ingrid Zalme. ...

korstmos

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 79