Netgedichten

netgedicht (nr. 49.516):

Ergens

Ergens heb ik u ontmoet
op een meridiaan
die naar het verleden voert
en ik weet niet waarvandaan
noch hoe het me beroert

Ooit toverden onze ogen
hetzelfde paradijs, lang vergaan
speelden elkaars lippen als één vertogen
naar het enig heilig woord gebogen
van liefde en bestaan

Zo lang geleden
de plaats vergeten
waar wij zoenend
het geheim overschreden

Als de wind plots opsteekt
of een druilerige avond valt
ontsteekt telkens nog het litteken