Overvloed

't Ontbijtbord bij het toetsenbord,
een kopje thee op 't hart van hout,
mijn vingers op de toetsen,
en op reflex punten mijn voeten,
zo niet koud.
De kunstkaart van mijn dochter
waarop een mooie vrouw
die bellen blaast van universa
prijkt onder 't beeldscherm.
Van lieve vrienden ansichts
waardoor ik zo op Toscane kijk,
me in een museumstuk verdiep,
het helm zie waaien aan het strand.
Dominant
hangt mijn portret hierboven,
welk me vol mededogen
maar ook met lichte spot bekijkt.
Een omhelzing op een kaart,
staat wat verscholen,
omdat gebogen en allang bewaard.
Een rommeltje misschien,
maar dit universum kan ik zo overzien.
Naar rechts kijk ik op een foto van hen drie,
lief lachend, ze zijn nog klein.
De zonneschijn door het keukenraam
maakt schaduw door 't gordijn.
Naar links het groene van de tuin,
wat kruimels en water op de verweerde tafel,
voor een kraai of duif.
'k Hoor portieren openen en dichtslaan
van mensen die naar de winkel gaan aan de overkant,
een praatje hoor ik, een lach.
En ik, die telkens een wit scherm
weer vinden mag om op te schrijven,
omdat een nieuw verhaal, ideeën
zomaar boven komen drijven.

bedankt

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 964