waterweefsels
buiten valt het zonlicht zachter
een oude wilg staat als een wachter naast
het wit geweven gras
nu pas speelt de wind met kinderen van nu
hij vindt een zeepbel boven blonde haren
en de wens een lied te scharen
tussen alles door
- hoe zingt een hart? -
vraag ik me af
op het altijddurend graf
tekent zich de tijd in broze uren
glazen ogen turen lief de wereld in- ik weet het
en vergeet het niet
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f....php?fotogedicht=waterweefsels
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 20 november 2013
Geplaatst in de categorie: psychologie
de beeltenis van wie je hield.
Mooi gedicht Anja.