Netgedichten

netgedicht (nr. 50.130):

Meeuw van de zee

Mijn ruimte is niet rond
en er ontbreken hoeken
er zijn geen levende wezens
die iets achter mijn woorden zoeken

meeuw van de zee
mag ik jouw nieuwste ruimte zijn
ongenaakbaar voor mijn eilanddroom
geef mij maar wolken zonder zorgen

misschien komt er een luchtbrug
voor jou meeuw van de zee
om te vliegen in herziene werkelijkheid

je raakt me
met die vreemde, onbekende stem
door tederheid in droom verloren
je kent me, weet nu wie ik ben
er is in mijn hart geloof geboren

toe blijf bij me
ik beloof dat ik je eindelijk herken
in stilte
ik kan jouw hart nu duidelijk horen

meeuw boven de zee
neem mij in jouw nieuwste ruimte mee.