Restschuld

Ik leun met mijn geheugen
Tegen de muren van het huis
Niet dat ik nou zo verlegen zit om ondersteuning
Want ik ben eigenlijk onderweg
Naar een plaats juist ver van hier
Ik heb nog stapels ongelezen berichten
Die mij vanuit hoeken en gaten hebben bereikt
Ik heb mijn nieuwe schoenen echter al aan
Laat nu de trottoirtegels en stoepranden maar komen

Dan nog even over de gehunkerde buitenlucht:
Het is koud noch warm voor de tijd van het jaar
Dat komt omdat hete koffie
In het kruis toch koud opdroogt
Mijn ogen kaatsen vanuit de verte tegen de muren
Al scherpstellend en vervolgens gadeslaand
heb ik nog eens goed gekeken maar het staat er echt;
‘het gaat nooit meer weg’
Wat een bevlogenheid

vluchtgedrag

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 322