Nieuw zicht op de oude haven
Haar gezicht raakt aan haar blikken gewend,
verweerd en allesbehalve eenkennig
verzuchten de schaduwen hun daglicht,
blinken tranen het roestbruin zacht.
Strak gespannen, lippen vastberaden
om de plooien, de netten van het ongemak
in onmogelijke samenhang te steunen..
voor visvangst en eeuwenoude specerijen,
proeven zij met bijna niks meer voorhanden
nostalgie met een papieren smaak,
de herinneringen blijven zoet
op wit uitgeslagen tongen.
gmail.comGeplaatst in de categorie: wereld
Haven 4.0 met 5 stemmen 
580
580
Geef je reactie op deze inzending:
weerspiegelt niet bepaald de oude haven.
Het schilderij juicht echter van vakmanschap!