Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 50.710):

BARMHARTIGHEID

Als ik vermoeid met lede ogen
ietwat verwaasd zicht wil volgen
achter zich de kim verzadigd zucht

voel ik opgekomen mededogen
voor een boompje door eenzaamheid verzwolgen
vermist onder verdwaasde wolkenlucht

de weide vlakte roept en wenkt mij
dichterbij en smeekt om hulp
er naast te gaan de eenling bij te staan

het kleine ding beweegt of het wil zeggen
laat mij maar wiegen in jouw eigen waan

... Laurens Windig reads his own poetry on YouTube

youtu.be/YkPbV07e3fQ

COMPASSION

If my eyes are tired of weakness
show slightly blurred will follow
behind the horizon saturated sigh

feel compassion arise
a small tree overwhelmed by loneliness
foggy misled under cloudy sky

pasture calls me and beckons
closer and begs for help
you can protect the loner

please stand beside
so it does not feel alone
and cradle it in your own imagination

* ...