inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.542):

Een lang verhaal (voor Arthur )

de lente
wist de lichte toon
van het vergeten kind
vast te houden

de zomer
liet veelbelovend
en gul het zonlicht
naar binnen vallen

in het najaar
voelde je voor het eerst
een ongrijpbare splinter
in je hand

de winter
kwam benauwend dichtbij
heuvels werden bergen
in het grensland

transformeerden de witte
in zwarte bladzijden
op de donkerste dag
werd je wereld afgrondelijk

in de woestijn
was je een roepende
er was niets
om de warmte vast te houden

... Ter nagedachtenis aan Arthur die respect en verdriet bij me losmaakt. ...

Schrijver: J.Bakx, 13 april 2014


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 119

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)