Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 52.148):

Eden in Utrecht

Ik geef de bloemen water
Die zo maar uit de stadsmuur groeien,

Het water van de Krommenieuwegracht
Kabbelt als een beekje in het paradijs -

Het overkomt me waar ik bij sta,
Geen plan, geen afspraak, niets vooropgezets,

Ik laat het maar gebeuren,
Hier hoef ik niets meer aan te doen;

En zij die mij voorbijgaan
Zijn van acterende mensen in hun stad

Geworden tot het decor
Van hun eigen schouwtoneel