Onbewoond

in mijn koffer neem ik eilanden,
kinderjaren en een schepje mee

uit de poriën tussen korrels
waarschuwt een stem voor twee

ga niet te ver in zee, blijf dicht
bij de schaduw van het duin

volg de lijnen van geheugen
zie de palm, de vlag in de kruin

aflandig waait de tranendood
naar de horizon van het oog

een weidse zucht tot verlaten
wrijft gedwee mijn ogen droog

zee eiland herinnering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 92