Passant

Eén keer bij elkaar gelegen
toen de drift ons had gevat,
je deed niet moeilijk, niet verlegen
gaf je alles wat je had.

Willig nodigende armen,
streling maande: ‘ga je gang’,
heimelijk elkander warmend
aan het koortsvuur van de drang.

Het samenzijn ontbeerde zegen,
ik droomde jou doch jij mij niet.
Nimmermeer kwam ik jou tegen
hoewel jij sporen achterliet.

passant

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 133