Netgedichten

netgedicht (nr. 52.796):

Jij bent een oase

je opende magistraal
streefde bijna de schepper voorbij
met eeuwige schoonheid

maar aan jouw zij
stonden heren te souffleren
wisten het beter dan jij

zij ringeloorden jouw groeien
verhinderden met commentaar
het schitterende bloeien

besmeurden je naam
met hun jaloezie op jouw kunst
roem werd je niet gegund

je hebt jouw paradijs
al snel kleiner gemaakt
geen toegang voor de onverlaat

jij bent een oase
in de woestijn van recensenten
de enige hemel die wij wensen