Netgedichten

netgedicht (nr. 52.865):

Een onbekende angst

jij wist de kleur
voordat de knop zich opende
in groei en vorm
herkende je de bloei

natuurlijk scheen de zon
in een warm ontvangen
maar een onbekende angst
bleef in ontluiken hangen

seizoenen werden volgemaakt
zorgen voor even vergeten
omdat alles goed leek te gaan
maar de alertheid is gebleven

signaleerde stilstand
in vooruitgang tot een
permanent blijven staan
waar anderen verder gaan

met de angst
kwam ook het visioen
dat lachen en geluk zonder pijn
niet aan leeftijd gebonden zijn