Netgedichten

1979 - heden

netgedicht (nr. 53.463):

Jas van onverschilligheid

Het najaar nadert
Met forse schreden

Herfstwind die het
Overneemt van milde

Zomerbries - stormen
Zullen ongetwijfeld komen,

Ik trek mijn jas van
Onverschilligheid aan,

Doe de knopen dicht
Die niets meer van dit

Leven moeten hebben,
Slippen die meewarig

Het zielloze leven
Om zich heen bezien,

Ik zet de kraag hoog op
Die alle gevoeligheid

Buitensluit

Schrijver: Bert Weggemans, 5 november 2014

Geplaatst in de categorie: psychologie

onverschilligheid

3.0 met 4 stemmen

110

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 5 november 2014; alsof de wind enkel stenen jassen brengt...Heel mooi gedicht!

Naam:: Laurens Windig
Datum:: 5 november 2014; De laddervorm trekt mij niet zo aan hoewel ik die vroeger ook hanteerde. Wat mij betreft, geeft het meer body als je het in meer zinnen plaatst. De inhoud van dit gedicht: vooral de titel, spreekt mij wel aan. Met herfst-gedichten worden wij ieder jaar overrompeld, maar deze is een bijzondere uitzondering.

Geef je reactie op deze inzending: