Na de regen

het regent in gedachten en
het water wast tot aan fontanellen

temidden van vaak herhalen
ademt de echo zijn denkbeelden uit

ook na lang vergeten blijft
de boomgaard onaangeroerd kaal

in de spiegel van ons staal
priemt een regenboog van vlees

dan schuilt ons raam zich droog
dansen we zichtbaar maar ondiep

naarmate het stof uit wolken waait
en het teder licht aan klaarheid wint

doet de tijd in huidige hoedanigheid
oprecht aan, als voorschot op eeuwen
althans voorlopig

loutering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 1 stemmen 166