inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.154):

Ons aller einde is de dood.

het einde van haar leven nadert met rasse schreden
arts zit naast het bed van de amechtig ademende vrouw
ze hoest; haar leven eindigt nu waarschijnlijk gauw
de pastoor heeft reeds voor haar gebeden

teleurstelling is groot; haar vier kinderen zijn weggebleven
eigenbelang prefereert boven moeders overlijdensverdriet
de vermoeide ogen vallen dicht, niemand die het ziet
dokter luistert met stethoscoop; geeft haar nog maar heel even

het morfinepompje is naast haar op tafel gezet
ze kreunt; de handen bleek en reeds stil gevouwen
haar half geopende mond prevelt nog zacht een laatste gebed

arts luistert en buigt zich weer even over haar heen
maar het leven is reeds uit haar verdwenen
de handen voelen al koud als steen


Zie ook: http://blog.seniorennet.nl/leonardo_1

Schrijver: Leonardo, 15 januari 2015


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.499

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
18 januari 2015
Rakend. Mooi verwoord.
Naam:
Alexander Peters
Datum:
15 januari 2015
Mooi neer gezet. Sentimentaliteit ontweken.
Naam:
Inte feelders
Datum:
15 januari 2015
Onvoorstelbaar, maar het gebeurt. Mooi hoe je het onder woorden brengt Leo!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)