Netgedichten

2012

netgedicht (nr. 54.254):

veel te veel onbegrijpelijk

als álles te hard
en veel te veel
onbegrijpelijk

koester
het kleine witte
kwetsbare

dat tere blaadjes
in de tijd
verliest

eerst één
dan nog een
het kijkt je aan

en jij kijkt terug....

Zie ook: http://www.maryama.nl

Schrijver: Marije Hendrikx, 18 januari 2015

maryama37

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: actualiteit

geweld

haat

onbegrip

3.7 met 9 stemmen

562

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

An Terlouw, 10 jaar geleden

Schitterend gedaan Marije

Huibert van der Meer, 10 jaar geleden

Prachtig hoor...

Inte feelders, 10 jaar geleden

Waar je blik op valt ... wat een mooi gedicht Marije!

Alexander Peters, 10 jaar geleden

Nu lijkt het wel slijmen, maar je gedicht is goed. Mooi werk, sterk einde.

switi lobi, 10 jaar geleden

Hel glipt... de tere blaadjes los van elkaar, ongrijpbaar en toch ook zo- direct.

geeraardt, 10 jaar geleden

Soms heb je de neiging om alleen nog in alle ellende te verdrinken en de mooie dingen te vergeten. Dit dichtje attendeert je daar fijn op.

hans_, 10 jaar geleden

Wat een sereen moment-beleving.
Mooi Marije.

Egbert Jan van der Scheer, 10 jaar geleden

Als we dat terugkijken ook maar doen Marije. Mooi!

Geef je reactie op deze inzending: