Stille liefde.

Stille liefde.

Wind giert door kruinen van bomen
je hoofd is reeds bedekt met
opstuivende bladeren en zand
je kijkt bedroefd naar mij, al
is er niet echt iets ernstigs
aan de hand maar
loop je slechts stil
in de wind te dromen.

Regendruppels slaan vervaarlijk
tussen takken door en
raken ons gelaat met
brute kracht,
gebukt tegen de
wind in loop je weer
wat door want juist
dit weer heeft ons
hierheen samengebracht.

Opnieuw zwiept een
windvlaag met kracht in
ons gezicht, je ogen
tranen wat door
zand en vuil,
je kijkt mij aan; slaat
de armen om me heen en
laat vervolgens je
tranen loop gaan.

Onze lippen beroeren elkaar
teder en fijn tijdens
een gloedvolle kus in
de regen
woorden zeggen soms veel
maar wij hebben gezwegen al
rust er in dit hondenweer op
ons misschien toch nog
een zegen.

Biografie van deze schrijver

liefde zegen lippen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 862