Netgedichten

netgedicht (nr. 54.477):

Sereen

je bent nog
steeds een droom
in flarden lucht
ik lig op mijn rug
zie je soms vervagen

kijk hoe
kleuren botsen
in rafelend scheuren
door een vlagende wind
als de bui echt begint

je gezicht blijft
wonderwel sereen
als het spookt
om je heen met ogen
als kleine regenbogen

plots klinkt je stem
na de eerste donderslag
ik droom alles van me af
tot ik je in de regen hoor
we moeten er nu snel vandoor