Netgedichten

netgedicht (nr. 55.023):

ANTWERPENS TROTS

Bij avondduister schijnen felle stralen,
vloeien samen tot een mild, helder licht
op muren met streng, waakzaam aangezicht,
sterke wachters om kwetsbare zalen.

Gouden glanzen willen even dralen
aan de zuilenpoort, wenkend, ofschoon dicht,
bezinnen zich dan, brengen een gedicht,
geruisloos sprekend in alle talen:

"Wandelaars, zoek het vertier van deze stad,
vind het knusse eethuis, de gulle toog,
haal gematigde vreugde uit het biervat.

Minzaam schouwend, zonder lerend betoog,
zie ons gebouw, vol geest der Belgenkunst, dat
met een groot, opwekkend hel glimmend oog."