Netgedichten

netgedicht (nr. 55.331):

Stem

Toch heb je nooit die stem gevonden
die sprak namens de onderdrukten
er was een menigte die riep
om een zo koud mogelijke oorlog
er werden voedselbanken opgericht.

Schrijvers schreven over liefdadigheid
en vorm en inhoud van de kunsten
maar niemand raapte jouw ziel
uit de goot, waar die zo lang
had gelegen.

En toch heb je altijd die stem gehoord
van de vergeten mensen
en verloren gegane idealen.

Wolf noch schaap was je
op het schaduwfeest
van jouw ademland

met een stem
die niet langer
mocht spreken
dan de stilte
tussen de zinnen.