Netgedichten

netgedicht (nr. 55.568):

Lofzang op Het Leven II - Openbaring

Herinnering geschilderd door een meester;
impressies van de broeierig, rode dagen
waarin het vreemde, amarante vuur
mij zinnen streelt, me onderhuids beroert.

Haar wonderlijke schoonheid lijkt omgeven
door een indolente dorpsidylle.
Zij accumuleert de werkelijkheid en
buigt daarbij de tijd en ruimte om.

Gehuld in dit gehucht van alledag
klink ik haar vast aan mijn bezielde blik.
Diep in mij ziet zij het vuur. Zij ziet
de drang en bloedrood vuur, ziet mijn verlangen.

Welwillend wenkend, toont ze mij de weg
naar haar heiligdom, een meisjeskamer
waar Eros’ eerste openbaring wacht:
ten midden van haar kindertijdrelieken.

Diep in ’t onberoerde korenveld…
Met elke stroeve, onbeholpen wending
verzwijgen wij elkander steeds opnieuw,
voor ’t verleden, vóór wat nóg moet komen.