Ongecoördineerd

misschien moet ik gewoonweg trachten
niet de cirkels op het water te zien uitdijen

maar de steentjes richting diepte volgen
naar donkerder, doffer en onverlichter

dan het zuiverste zwart van onversneden
angstdromen ooit verlaten te worden

ik dan langzaam maar zeker wennen kan
aan de vanzelfsprekendheid van pijn

om ongecoördineerd te kunnen zinken
naar een zachter soort van teder zijn

een gemoedelijker soort machteloosheid
moesachtiger, misschien wel pappig bijna

niet hoef ik sterk te zijn of solide te ogen
zolang wat ik voel maar werkelijk is

Schrijver: Huibert van der Meer, 24 mei 2015

huibertvandermeerkpnmail.nl

Biografie van deze schrijver

cirkels voelen pijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 4 stemmen 144