Netgedichten

netgedicht (nr. 55.928):

kanker

we noemen het bij de naam
het monogame in de klank
heeft werelden verwoest, zon
op schemerlicht doen
lijken

links en rechts
komt het verhaal van die- en die
maar hier betreft het jou
en ons in alle staten

elke dag ja
is er één, de tweede kijkt naar
morgen

waarheen je gaat
ik weet het niet
ik kan slechts voor je zorgen

... Op 30 april j.l. is er kanker gevonden bij onze jongste zoon Lex, hij is achttien jaar oud. Hij werd direct geopereerd, waarbij de tumor in zijn geheel is verwijderd en op kweek gezet. De tumor bleek kwaadaardig, maar zat wel helemaal ingekapseld. Daarna is hij doorverwezen naar het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis in Amsterdam, waar na verder onderzoek bleek dat hij geen uitzaaiingen heeft, maar dat er wel afwijkende cellen zijn gevonden waaruit op latere leeftijd kanker zou kunnen voortkomen. Hij blijft onder strenge controle, maar hoeft voor nu geen chemokuren of bestralingen te ondergaan. ...

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...gedicht.php?fotogedicht=kanker

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 10 juni 2015

acm.visser

quicknet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

zoon

kanker

3.5 met 6 stemmen

720

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

An Terlouw, 10 jaar geleden

Switi, je MOET het ook bij de naam noemen, al is het maar om soms, heel soms je af te zetten tegen het vreselijkste woord dat er in de Dikke Van Dalen staat, er kan geen GVD tegenop. En soms helpt het (jezelf) om het te relativeren. Sterkte alleen niet genoeg, weet ik helaas uit ondervinding. Ik wens je kracht, kracht en nog meer kracht want het kankerzwaard is voor elk mens te zwaar!

kerima ellouise, 10 jaar geleden

een heel grote knuffel voor jullie allemaal...

Wijnand Raben, 10 jaar geleden

de vreselijke ziekte kanker in een subtiel gedicht weergegeven,
sterkte met alles

Inte feelders, 10 jaar geleden

Oh Switi, wat heftig ... ik wens Lex en jullie veel sterkte toe!

Adeleyd, 10 jaar geleden

Veel moed en vertrouwen. We weten inderdaad niet wat morgen zal brengen. Mijn jongste broer is ook vorig jaar aan kanker overleden.

leonardo, 10 jaar geleden

Anja, ik leef met jullie mee. Gelukkig zijn er geen uitzaai cellen gevonden. Je hebt het prima van je af geschreven met een mooi gedicht!

hans_, 10 jaar geleden

't Is een klere-ziekte.
Vooral jonge mensen dienen hiervan gevrijwaard te zijn. Het greep mij naar de keel Switi.

Geef je reactie op deze inzending: