inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 55.898):

Een klein gebaar

Al sla ik niet met woorden, de gedachten zijn er ooit
en die voel ik soms steken in de vijver van verlangen.
Veel liever zou ik jou met vrolijk feestgezang omhangen
dan dat ik die gedachten hier zo rustig hou gekooid.

Zovelen zijn er hier en elders die nog moeten wachten
tot iemand naar hun vragen hoort, hun droeve blikken ziet
en zelf ervaar ik nauwelijks hun schrijnend groot verdriet
en loop ik ooit voorbij de grote broosheid van hun krachten.

Toch maakt zelfs ieder klein gebaar een wereld van verschil
en dat is toch tenslotte wat ook ik hartsgrondig wil.

... Na een bezoek aan een rust- en verzorgingshuis ...

Schrijver: Adeleyd, 12 juni 2015


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 228

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Inte feelders
Datum:
15 juni 2015
Invoelbaar mooi gedicht !
Naam:
kerima ellouise
Datum:
14 juni 2015
Mooi....de broosheid van krachten...zo voelbaar...
Naam:
Adriaan van Dam
Datum:
13 juni 2015
Alleraardigste Adeleyd,

Wat heb je met het metrum uitgehaald?
Ineens staat hier een vers dat ritmisch straalt!
Je hebt het ~dichtpaard~ goed weten te mennen
De Vlaamse tongval is zelfs te herkennen

Kortom mijn complimenten gaan bij deze:
Het is een weldaad dit gedicht te lezen.

Je Adriaan
(nu vijf sterren)
Naam:
Ton Hettema
Datum:
13 juni 2015
mooie betrokken en ingevoelde ode
aan de vergetenen
Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
12 juni 2015
hoe dikwijls opent het kleinste gebaar van goede wil niet een deurtje richting de hemel Rosa.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)