Het is als volleyballen:
duizend keer tegen de muur
toetsen. De juiste spreidstand
vinden, zonder je te scheuren,
en niemand kan zo heel precies
je vingers plooien. Dat moet je zelf,
tot je eindelijk dat ene punt,
net over de band, die unieke ace
van woorden slaat. Misschien
met sprong, misschien fluweel.
Geplaatst in de categorie: taal