Recreërend
Ontsnapt aan de rijmen van
smachtende heethoofden
(anekdoten die qua lolligheid
niet voor elkaar willen onderdoen)
sta ik recreërend
aan het perspectief van de leegte:
het Dwingelderveld
(daar waar het oog van Achterberg
je terzijde staat)
Hier moet het toch lukken
verbale vormen om te zetten
naar nieuwe sentimenten, Gerrit?
Hier moet het toch lukken
zulke verten futuristisch in te vullen,
simpelweg of erudiet?
Fiets je vergezichten
naar je binnenste: weeg ze
tot jij er klaarblijkelijk een gat in ziet.
outlook.comGeplaatst in de categorie: landschap
Het oog van Achterbe 2.1 met 8 stemmen 
424
424
Geef je reactie op deze inzending:
je leest het wel, Adriaan,
maar het doet je niets.
Alleen Het Ruisen Van Je Apenfiets!
Ik kan met de beste wil van de wereld geen verband zien tussen mijn nuchter voorstel om niet meer op elkaars werk te reageren en Achterberg.
Tevens ontgaat het me, waarom ik bij het lezen van ~Dwingelo~ (wat ik jaren geleden reeds deed) zou moeten gaan piepen, in welke toonsoort dan ook.
Je Adriaan
Dan piep je wel anders.
Het lijkt mij ter voorkoming van verdere aanvaringen verstandig, dat we elkaars versjes niet meer van commentaar voorzien.
Ik zal me daar in ieder geval met veel plezier aan houden.
Als immer,
Je Adriaan
a) ze rijmen te veel en b) ze moeten zo nodig
lollig.
Voor spijt dat je mijn gedicht hebt gemold,
is meer nodig dan een stinkend spiegelei.
En dacht direct daar moet iets mee gebeuren
Zo rommelig met van die flauwe kleuren
En ben toen aan het bakfornuis gaan staan
En ’t resultaat, maakt dat je nu niet blij:
Zo’n mooi gevormd en geurig spiegelei
Adriaan. Doe voortaan iets origineler.
vol anekdoten die in knulligligheid
niet onderdoen en in perspectief niets meer
recreëren dan de leegte van het Dwingelderveld
(Achterberg daargelaten)
blijkt het moeilijk te zijn gedachten
verbaal in sentimenten tot uitdrukking te brengen.
Futuristische verten bereik je klaarblijkelijk nooit op de fiets hoe erudiet je ook meent te wezen