Buffers
Ik heb uren zitten zwoegen op een diep gekweld gezicht
starend in de holle spiegel onder 't scheren
want ik wou dat ook proberen: echt een larmoyant gedicht
om de vrouw waarvan ik hou te imponeren
Maar al wat ik produceerde was een komische grimas
met het witte schuim op kin en bakkebaarden
die me hulpeloos terugkeek van 't beslagen spiegelglas
was dát Droefenis, die grijns die naar me staarde?
Toen probeerde ik te voelen dat ik ongelukkig was
trok mijn buik in, tormenteerde ingewanden,
dacht aan Neushoorns in de Congo, bloedend, liggend in het gras
en aan kinderen met Aids in warme landen
Wat is dát? Er dreunt een Tank voorbij, 't lawaai is oorverdovend
en mijn hart staat even stil: ik ben geschokt, da's veelbelovend!
... ...werkelijk voelend de impact beseffen van de wereld buiten mezelf vergt een inspanning of een shock.. ...
Schrijver: Ton Hettema, 24 juni 2015Geplaatst in de categorie: geweld
elke site met jou erbij
gonst gelijk een hommelbij
Het leest bovendien lekker soepel.
Mooi sonnet.