Netgedichten

netgedicht (nr. 56.614):

Ademen

Zoals wolken drijven,
drijven mijn gedachten,
gedreven door de wind.

Wind die ruimt en ook weer krimpt.
Adem die door mijn longen blaast.
Adem die gedachten laat kalmeren
of als woedestorm venijnig raast.

Ik voel mijn adem tijdloos leven.
Ademend kijk ik steeds weer toe,
hoe wolken komen en stil weer gaan.
Vanzelf, zonder dat ik zelf iets doe.

Zoals de wind waait, zoals de wind...