Netgedichten

netgedicht (nr. 56.639):

herinnering 20 jaar nadien

in de kamer wees hij waar de tafel stond
hoe de kinderen hier hun eerste stappen
zetten, dagelijks geluk van rust en
geborgenheid; thuis rustte nu in muren

overwoekerd door wingerd, wilde hop
lager de varens, oude mossen, witte lelies
de trap hing moederziel alleen; boven was
gezonken in de hel van geweld en haat

een rode kastanje had als nieuwe bewoner
de ruimte al bloeiend in bezit genomen
buiten - zwaar van kersen, abrikozen en druiven
het uitzicht met beboste bergen, een roepende

aangevreten door het grote vergeten
geen verzachtende omstandigheden te
vinden op de onbegaanbare wegen van
Srebrenica en Portociari